بررسی همه‏گیری شناسی اختلالات روانی استان چهارمحال و بختیاری در سال ۱۳۸۰

زمینه و هدف: برنامه‏ریزی برای ارایه خدمات اساسی بهداشت روان به افراد جامعه، نیازمند آگاهی از وضعیت موجود بیماری روانی در جامعه است. این مطالعه با هدف بررسی همه‏گیری‏شناسی اختلالات روانی در افراد 18 سال به بالاتر مناطق شهری و روستایی استان چهارمحال و بختیاری انجام گرفت. روش مطالعه: نمونه های مورد مطالعه با روش نمونه‏گیری تصادفی خوشه‏ای و سیستماتیک از بین خانوارهای موجود استان چهارمحال و بختیاری انتخاب گردیدند و از طریق تکمیل پرسشنامه اختلالات عاطفی و اسکیزوفرنیا (sads=schedale affective disorders schizophrenia) توسط کارشناسان روانشناسی در استان، جمعاً 305 نفر مورد مطالعه قرار گرفتند. تشخیص‏گذاری اختلالات بر اساس معیارهای طبقه‏بندی dsm-iv است. نتایج: نتایج این بررسی نشان داد شیوع انواع اختلالات روانی در استان 42/16% می‏باشد که این شیوع در زنان 20% و در مردان 14/13% است. اختلالات اضطرابی و عصبی شناختی به ترتیب با 52/9 و 28/3%، شایع‏ترین اختلالات روانی در استان بودند. شیوع اختلالات پسیکوتیک در این مطالعه 33/0%، اختلالات خلقی 63/2% و اختلالات تجزیه‏ای 66/0% بود. در گروه اختلالات خلقی، افسردگی اساسی با 30/2% و در گروه اختلالات اضطرابی، اختلال فوبی با 62/2% شیوع بیشتری داشتند. شیوع اختلالات روانی در استان در افراد گروه سنی 65-56 سال با 30%، افراد همسر فوت شده با 25%، افراد ساکن در مناطق شهری با 53/15%، افراد بی‏سواد با 66/12% و افراد بیکار با 74/21% بیش از گروه های دیگر بود. نتیجه گیری: در این مطالعه 49/10% افراد مورد مطالعه دچار حداقل یک اختلال روانی بودند. لذا نتایج این تحقیق مسئولیت سیاستگذاران و برنامه ریزان بهداشتی استان چهارمحال و بختیاری و کشور در رابطه با تدوین برنامه های عملی و اجرایی بهداشت روان را بیش از پیش روشن می سازد.